Η ομάδα, ο Λέτο και η ευκαιρία

O Leto αποτελεί σημείο αναφοράς στο φετινό Παναθηναϊκό

Ο Παναθηναϊκός έχει κάνει καλό ξεκίνημα στη φετινή σαιζόν. Για να ακριβολογώ, έχει ξεκινησεί καλύτερα απ' οτι περιμέναμε και απ' οτι εικάζαμε, τηρουμένων των αναλογιών. Το πρόγραμμα, μέχρι στιγμής, μπορεί να μην είναι δύσκολο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως αδυνατούμε να δούμε ότι ο Παναθηναϊκός έχει πλάνο στο παιχνίδι του.

Σ΄ αυτές τις πρώτες αγωνιστικές, μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ο ΠΑΟ μεταφορφώνεται, σταδιακά, από ομάδα του ενός σε ομάδα των πολλών που έχει έναν να ξεχωρίζει. Απο εκεί που υπήρχε ο Σισέ και μετά το χάος, τώρα υπάρχει η ομάδα και ο Λέτο. Και νομίζω πως το αγωνιστικό πρόσωπο των Πρασίνων έχει γίνει πιο θελκτικό. Βέβαια, αυτό πρέπει να έχει διάρκεια και να αποδειχθεί στα βαθιά. (στα ντέρμπυ, δηλαδή)

Η αποστολή του Φερέιρα ήταν, εξαρχής (απ' το καλοκαίρι, συγκεκριμένα), δύσκολη. Η κατάσταση ήταν δύσκολη και οδηγούσε σε επιλογές δεύτερου και τρίτου, πολλές φορές, ραφιού. Γιατί, ώς γνωστόν, για την απόκτηση των πρώτων επιλογών, προϋποτίθεται η ύπαρξη χρήματος. Ο Πορτογάλος, όμως, δούλέψε και συνεχίζει να δουλεύει μ' αυτά που έχει στα χέρια του και το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό.

Οι παίχτες που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι δείχνουν, ως επί το πλείστον, θετικά στοιχεία κι αυτό είναι σημαντικό. Συγκεκριμένα, ο Ζεκά είναι μαχητής, όσο κι αν το σουλούπι του δεν σε προϊδεάζει γι΄ αυτό, ενώ παράλληλα δεν είναι καθόλου κακός με την μπάλα στα πόδια. Ο Κουίνσυ, προσωπικά, μ' αρέσει ιδιαίτερα και μου θυμίζει έντονα το Λούα Λούα σε στυλ παιχνιδιού και προτερήματα. Οι Βιτόλο και Ρούντολφ δεν έχουν παίξει όσο οι άλλοι και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να κριθούν προς το παρόν.

Η καλύτερη μεταγραφή, κατ' εμέ, είναι αυτή του Λέτο και πρόκειται για -ακολουθεί δημοσιογραφικό κλισέ- εσωτερική μεταγραφή. Κι όμως, ορισμένα κλισέ είναι πραγματικά χρήσιμα κι εύστοχα. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Λέτο μοιάζει με διαφορετικό ποδοσφαιριστή. Στην περσινή χρονιά, φαινόταν "χαμένος". Φέτος, είναι εξαιρετικός, παίζοντας μάλιστα σε διάφορες θέσεις. Για παράδειγμα, στον αγώνα με την Ξάνθη χρησιμοποιήθηκε σαν "ψευτοεννιάρι" (false nine, αγγλιστί). Και για τους αριθμολάγνους, ο Λέτο, πέρσι, τέλειωσε τη χρονιά με 2 γκολ/2 ασσίστ, ενώ φέτος έχει ήδη 5 γκολ/1 ασσίστ.

Εν τω μεταξύ, στο φετινό Παναθηναϊκό με τις συνθήκες που έχουν δημιουργηθεί, έχει παρουσιαστεί μια μεγάλη ευκαιρία να βγει ξανά παίχτης απ' τις ακαδημίες. Ο λόγος για τον Καπίνο, ο οποίος έχει δείξει εξαιρετικά στοιχεία και σε μια χρονιά που δεν υπάρχει, στην ομάδα, κάποιος πορτιέρο υψηλού επιπέδου δικαιούται ευκαιρίες που μπορούν να οδηγήσουν μέχρι και στην καθιέρωση. Προφανώς, είμαι κάθετα αντίθετος με την πρόωρη Κασιγιοποίηση (συγχωρέστε με για τον αδόκιμο όρο) του Καπίνο, αλλά δεν γίνεται να μην παραδεχτώ ότι αφήνει αρκετά καλές εντυπώσεις.

Εν κατακλείδι, δεν θεωρώ ότι ο Παναθηναϊκός έγινε ξαφνικά υπερομάδα ή κάτι παρεμφερές. Αντιθέτως, πιστεύω πως έχει πολλή δουλειά ακόμη και περιθώρια βελτίωσης. Ο Φερέιρα θα πρέπει να ψαχτεί, να πειραματιστεί κι άλλο, ώστε να "πάρει" το 100% των παιχτών του. Κι έχω την αίσθηση ότι θα το κάνει. Τώρα, το αν το αποτέλεσμα θα είναι επιτυχημένο ή όχι, θα το δείξει ο χρόνος και το χορτάρι.