Ίδιοι και διαφορετικοί ταυτόχρονα

Το μέλλον την ελληνικής επίθεση

Είναι, αναμφίβολα, 2 από τους πιο προικισμένους Έλληνες ποδοσφαιριστές της γενιάς τους. Αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν, πράγμα που έχουν αρχίσει ήδη να κάνουν. Φυσικά, αμφότεροι, έχουν προμηθευτεί με την ταμπέλα "next big thing" και, σιγά σιγά, δικαιώνουν τις προσδοκίες. Ο λόγος για τους Κώστα Μήτρογλου και Στέφανο Αθανασιάδη.

Η αναγνώρισή τους έχει ξεκινήσει

Οι δύο 23χρονοι επιθετικοί με τις εμφανίσεις τους, τα τελευταία 2 χρόνια, έχουν δώσει λόγο στους Έλληνες να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο αναφορικά με το ποιοι θα είναι οι μελλοντικοί επιθετικοί της Εθνικής μας ομάδας. Συγχρόνως, οι φίλοι του ΠΑΟΚ βλέπουν στον Κλάους έναν ποδοσφαιριστή που "παίζει για τη φανέλα", ενώ αυτοί του Ατρομήτου καταλαβαίνουν πως διαθέτουν τον παίχτη που μπορεί να αποτελέσει ακρογωνιαίο λίθο στην προσπάθεια της διοίκησης να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα.

Ποδοσφαιρικές ομοιότητες

Μήτρογλου και Αθανασιάδης, λοιπόν, είναι ο,τι καλύτερο διαθέτει η χώρα μας (σ' αυτή την ηλικία) για την επίθεση. Ποδοσφαιρικά, ομοιάζουν σε πολλά. Καταρχάς, έχουν φοβερή επαφή με την αντίπαλη εστία. Είναι, δηλαδή, ιδιαίτερα αποτελεσματικοί στα σουτ/κεφαλιές που επιχειρούν. Επίσης, είναι κι οι 2 ψηλά παιδιά (πάνω από 1.85) και το στυλ παιχνιδιού τους δεν διαφέρει και πολύ. Έχουν την ικανότητα να κρατάνε τη μπάλα στα πόδια τους με επιτυχία, καθώς διαθέτουν αρκετά καλή τεχνική (σε σχέση με τη σωματοδομή τους), ενώ η πάσα τους δεν είναι διόλου άσχημη, αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για δύο ψηλά σεντερ φορ. Γενικότερα, για τα δεδομένα της Ελλάδας και την ηλικία τους, οι δύο ποδοσφαιριστές βρίσκονται σε πολύ καλό επίπεδο.

Διαφορά νοοτροπίας

Πάντως, όπως είναι λογικό, οι δυο τους δεν έχουν μόνο ομοιότητες. Έχουν και διαφορές, ορισμένες από τις οποίες "βγάζουν μάτι". Ξεκάθαρα, διαφέρουν από άποψη νοοτροπίας. Τα -όχι και τόσο τιμητικά για τον ίδιο- "κατορθώματά" του Μήτρογλου είναι γνωστά. Περιστατικά κατά τη διάρκεια των προπονήσεων, αλλά και των αγώνων του έχουν αποδώσει τη "ρετσινιά" του κακού παιδιού που δεν τα πάει καλά με τους προπονητές του. Αντιθέτως, ο Κλάους δεν έχει δώσει δικαιώματα και περίμενε υπομονετικά την ευκαιρία του στον ΠΑΟΚ. Και πλέον δικαιώνεται για αυτό το συνδυασμό επιμονής και υπομονής που τον διέπει. Ο Μήτρογλου, λοιπόν, πρέπει να σταματήσει να στηρίζεται αποκλειστικά στις ποδοσφαιρικές του ικανότητες, ενώ ο Αθανασιάδης οφείλει να πορευθεί στο δρόμο που ακολουθεί εδώ και χρόνια.

Ανούσια η όποια σύγκριση

Το να βάλουμε τα χαρακτηριστικά των δυο τους σε μια ζυγαριά, ώστε να δούμε ποιος υπερισχύει δεν έχει νόημα. Αυτό που πρέπει να γίνει, είναι να συνεχίσουν να στηρίζονται οι δυο ποδοσφαιριστές, τόσο απ' τις ομάδες τους, όσο κι απ' τον κόσμο. Το ότι νιώθουν σημαντικοί, είναι χρήσιμο. Η ύπαρξη διάρκειας, όμως, σ' αυτό το συναίσθημα είναι χρησιμότερη.